Meiden

Meiden horen erbij

Aers Jed

Anders dan gangbaar in de vrouwenbeweging hoorden meiden er bij Mama Cash van het begin af aan bij. ‘Mama Cash wilde bewust een diverse organisatie zijn’, zegt oprichter Marjan Sax. In de beginjaren ging er geld naar meidenhuizen en meidentelefoons, later naar projecten rond zelfbeschikkingsrecht en economische empowerment van meiden en jonge vrouwen. Zo ontving de Meidenradio in Nijmegen in 1983 subsidie en kreeg Mi Oso es Mi Kas, een organisatie in de Bijlmer van tienermoeders, tussen 1988 en 2000 verschillende keren geld. Mama Cash steunde ook buitenlandse organisaties die zich richtten op meiden. Eind jaren 90 kreeg Aers Jed in Burkina Faso bijvoorbeeld subsidie om meiden op te leiden tot bromfietsreparateurs.

Meidenjaar
Vanaf begin jaren 90 hadden activistische meiden het niet meer over achterstand, maar over girlpower of grrrlpower. Om meiden en jonge vrouwen in Nederland te stimuleren aanvragen in te dienen riep het Mama Cash Cultuurfonds 1999 uit tot Meidenjaar. Het jaar daarop organiseerde Mama Cash samen met anderen een 8-maartbijeenkomst voor meiden. Het Amsterdamse Chebba Meidenplaza kreeg geld voor het Powerlady festival, en voor ‘Girlztalk, een jaarlijkse talkshow door en voor meiden.’

In het nieuwe millennium werden in het Zuiden veel projecten voor meiden over seksuele en reproductieve rechten en gezondheid gesteund. Deze projecten bestonden vaak uit een combinatie van informatie en empowerment.

Meiden en jonge vrouwen zijn de baas

Nasawiya

De laatste jaren ligt de nadruk steeds meer op initiatieven die niet alleen voor, maar ook door meiden georganiseerd worden. Groepen en organisaties die meiden zélf opzetten en leiden, zijn het beste in staat hun positie in kaart te brengen en mogelijkheden aan te dragen om die te versterken. Met andere woorden: zelfbeschikking begint met zelforganisatie. Sinds 2009 ondersteunt Mama Cash uitsluitend groepen waar meiden en jonge vrouwen zelf de baas zijn.

Zoals het Pastoralist Girls Initiative in het noorden van Kenya, dat schoolclubs organiseert op lagere scholen; Ponton in het voornamelijk katholieke Polen, een groep meiden die seksuele voorlichting geeft op scholen en ijvert voor verplichte seksuele voorlichting op middelbare scholen; en Nasawiya in Libanon, een collectief van jonge feministen dat acties organiseert onder andere op het gebied van seksueel geweld en verkrachting binnen het huwelijk.

Community of Practice

Community of Practice bijeenkomst

Mama Cash is in 2011 samen met de Fondo Centroamericano de Mujeres in Nicaragua de zogenaamde Community of Practice gestart. De Nike Foundation financiert dit initiatief waarbij meiden en jonge vrouwen de leiding hebben, als onderdeel van het Grassroots Girls Initiative. Bij de Community of Practice gaan Vrouwenfondsen, meiden en jonge vrouwen uit de hele wereld regelmatig met elkaar aan tafel om te bespreken hoe meidenorganisaties het beste ondersteund kunnen worden. Ze wisselen kennis en ervaring uit over subsidieprogramma’s en over hoe ze in contact kunnen komen met lokale meidengroepen. Meiden en jonge vrouwen zijn de experts en ze leren de vrouwenfondsen wat wel werkt en wat niet. ‘Bijna de helft van de wereldbevolking is jonger dan 25 jaar, maar toch zijn rechten van jonge vrouwen en meiden op veel plekken een ondergeschoven kindje’, zegt Annie Hillar, manager Programma’s van Mama Cash. ‘Ze krijgen vaak te maken met economische uitbuiting en verschillende vormen van geweld. Ze worden niet serieus genomen en hun stem wordt niet gehoord. Er is een wereld te winnen voor meidenrechten en daar wil de Community of Practice aan bijdragen.’